کد مطلب:301341 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

مقام و منزلت حضرت زهراء در نزد حضرت رسول


از ویژگی های منحصر به فرد آن حضرت كه هیچ یك از اویاء و اوصیاء حتی امامان و پیشوایان پاك اسلام صلوات الله علیهم اجمعین این ویژگی را دارا نبودند، آنست كه حضرت رسول بر دستهای حضرت زهراء بوسه زده نه یكبار، بلكه چندین بار، نه در یك جا بلكه در جاهای مكرر كه هرگاه بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وارد می شد دستش را گرفته و می بوسید و او را در جایگاه خود می نشانید. [1] .

روزی حضرت زهراء علیهاالسلام به خدمت حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم رسید حضرت از او استقبال كرده دستهایش را بوسید و بعد به هنگام خداحافظی بار دیگر دستهایش را بوسید و بعد به هنگام خداحافظی بار دیگر دستهایش را بوسیده و او را بدرقه فرمود، راوی گوید: عرض كردم، ای رسول خدا چنین كاری را درباره هیچ یك از شما ندیده ام... تا آنكه فرمود: من این كار را جز به فرمان پروردگارم انجام ندادم.

خواننده گرامی، در اینجا مناسب دیدم كه به حدیثی ساختگی كه در برخی از كتب اهل سنت آمده است اشاره كنم، در كتاب «الاصابه فی تمییز الصحابه 2/ 38» در حرف (سین) از انس روایت شده است كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بعد از بازگشت از تبوك، هنگامی كه سعد بن معاذ


انصاری به استقبال حضرت آمد به او فرمودند: این چیست كه بر دستان تو می بینم؟ عرض كرد: این آثار سنگ و ماله كشی است كه برای گذران زندگی و مخارج اهل و عیالم زحمت می كشم، رسول خدا دست او را بوسیده و فرمود: این دستی است كه آتش به آن نخواهد رسید.

سیوطی در كتاب «لئالی المصنوعه 2/ 154» گوید: خطیب گفته است: این حدیث باطل است، بعد بن معاذ در زمان غزوه تبوك نبود، وی بعد از غزوه بنی قریظه به خاطر تیری كه به او اصابت كرده بود از دنیا رفت.

ابن اثیر در «اسد الغابه 2/ 338» گوید: سعد بن معاذ در هیچ یك از غزوات رسول خدا تخلف نكرد، در بدر و در غیر بدر... تا آنكه گوید: به علاوه، كسانی كه از انصار از غزوات پیامبر تخلف كرده بودند معروف و شناخته شده اند در بین آنها اسم «سعد» نیست و كسی كه از جنگ تخلف كند شایسته ملامت و سرزنش است. چگونه حضرت دست او را بوسیده و با او مصافحه كرده است؟!

من می گویم: اگر بگوئید كه آن كسی كه حضرت رسول بر دست او بوسه زده است فرد دیگری غیر از این سعد بن معاذ بوده است، خواهم گفت: صاحب «الاصابه» نیز به این احتمال اشاره كرده و آن را ضعیف دانسته و گفته است كه خطیب با اسناد واهی و ابوموسی با اسناد مجعول این را روایت كرده اند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: فاطمه قطرات حیات بخش خون دل من است و شوهرش نور چشم من و فرزندانش میوه دلم و امامان از فرزندانش امین های پروردگارم، طناب و ریسمان او در بین مردم و پروردگارم كشیده شده است، هر كس به آنان تمسك جوید نجات یافته و هر كس از آنان تخلف كند نابود شده است. [2] .



[1] مرندي نجفي، ملتقي البحرين/ 24.

[2] رياحين، 1/ 59 به نقل از ربيع الابرار زمخشري.